Een betere typering voor ‘ repeater’ is in dit geval ‘ range extender’, want je gaat jouw WiFi-bereik vergroten. Zo’ n range extender kan op diverse manieren worden uitgevoerd; dat is maar nét hoe de fabrikant het heeft gedaan… In jouw geval gaat het zeer waarschijnlijk om een range extender die zichzelf als een extra basisstation presenteert. Welnu, dan moet je er éérst voor zorgen dat de range extender via WiFi kan aankoppelen bij jouw draadloze internetrouter, want daarmee begint het hele verhaal. Als dat is gebeurd, dan laat u de PC – eveneens via WiFi – aankoppelen bij de range extender. Gelukt? Dan gaan we verder… Nadat de drie WiFi-apparaten via-via met elkaar zijn verbonden, komt er nog een TCP⁄IP-verhaal om de hoek kijken. Gezien het feit dat je nog niet kunt internetten, mogen we concluderen dat de internetrouter en de range extender ‘ eigen’ IP-adressen hebben gekregen. Immers, als je wél kon internetten, dan had u direct via WiFi al bij de DHCP-server van de internetrouter kunnen komen, waarna de internettoegang automatisch was geregeld. Dat is dus kennelijk niet het geval! Dat zoje moeten betekenen dat de range extender twee IP-adressen heeft: (1) een IP-adres voor het netwerksegment van de internetrouter en (2) een IP-adres voor het netwerksegment van de PC op zolder. Wat je moet doen, is de range extender vertellen hoe deze op internet kan komen: via het netwerksegment van de internetrouter, met het IP-adres van de internetrouter als gateway. Vervolgens geeft u de PC op zolder een IP-adres in het ‘ andere’ netwerksegment, waarbij je het IP-adres van de range extender als gateway invoert. Even opgelet, dat is dus niet het IP-adres in het netwerksegment van de internetrouter, maar het IP-adres in het netwerksegment van de PC op zolder!